Om half elf vertrek ik richting de Woude, en met een straffe wind tegen van 5 Bft, moet ik flink doortrappen om warm te worden en te blijven. Het voelt aan als -15 graden. Bij de Woude aangekomen staat Wim met een big smile op mij te wachten. 'Wim, vandaag maar eens niet op het ijs,' begroet ik hem en zijn Marian. Wim antwoordt met: 'Ik wil van Hoorn -de Hoornse Hop- naar Volendam.' Maar wel buitendijks... over het ijs dus! Komt er achteraan.
Dat wordt me weer een avontuur. We rijden via de Schermerdijken, waar honderden auto's in de berm staan, want er blijkt hier een elfstedentocht gereden te worden. Wat een gezellige drukte.
Schaatsers, priksleeërs, stoelen en bankjes op het ijs. Als we in Hoorn aankomen bij de Schouwburg, ziet het er zwart van de schaatsers. We zien er ook ijszeilers, kiteskaters, maar er gaan -met ons- ook twee Questen het ijs op. En wat voor ijs: spiegelglad, en een immense ijsvlakte voor je, achter je... overal dus. We rijden tot de haveninham van Schardam. Hier is het ijs erg hobbelig en we rijden over grote scheuren. Wim verkent de zaak en neemt het verstandige besluit om terug te gaan. Met de wind in de rug en 30 km. per uur snellen we naar Hoorn, en Wim ziet een groot wak voor zich, dat net ontstaan is. De harde wind zorgt ervoor dat het ijs gaat kruien. We blijven dicht onder de kustlijn en bij de Schouwburg gaan we voldaan het ijs weer af. We gaan naar de haven en nuttigen een dubbele espresso en appelgebak in de Hoofdtoren, een prachtig oud gebouw. Op de terugweg, staan er twee brandweer auto's op de dijk, en we zien net een ambulance wegrijden. De terugweg verloopt prima, de snelheid zit er goed in. Een ambulance met sirene en zwaailichten haalt ons in. Even verderop ligt iemand op het ijs, die dringend hulp nodig heeft.
Aangekomen op de Woude drinken we nog een bakkie koffie en ga ik om 16.15 op huis aan. Met wind mee kan ik de 40 km. per uur aanhouden. Bij het park van Luna kan ik het niet laten om via het strand het ijs op te rijden, en met een ondergaande zon achter mij rijd ik een volle ronde. De aanwezige jeugd weet niet wat ze zien. Wat een prachtige dag; deze kan volgens mij niet meer overtroffen worden. Deze tocht was 111 km. lang.
Wordt vervolgd...
6 opmerkingen:
Pfew! Klinkt behoorlijk riskant wat jullie doen... Wel een mooie belevenis, zeker weer thuis bij het haardvuur.
Inderdaad René, ben weer veilig thuis bij het warme fornuis.
groet, Kees
Ik had in het begin problemen met het remmen op het ijs(je ging gewoon rechtdoor) heb dat later opgelost door schoenen aan te trekken waar het spd plaatje onder de schoen uitstak. Hier door kon ik via de trapgaten beter remmen.
jullie rijden af en toe vrij dicht bij elkaar, niet bang dat jullie op elkaar zouden rijden?
Beste Cees.Wim deed alles voor de mooie plaatjes.We hadden een zee van ruimte.Wie weet kunnen we binnenkort weer het ijs op.Groeten Kees
Kleine correctie: jullie zijn tot Schardam gereden, waarbij jullie Scharwoude gepasseerd hebben.
Andere Kees die tot Schardam kwam.
Is het waar dat ijsschotsenrijders de traditionele kilt dragen maar dat je die gewoon niet ziet?
Een reactie posten