28/29 - 12- 2009 Mijn allereerste Oliebollentocht smaakt naar meer

Het is maandagmorgen 5 uur als de wekker gaat. Ik heb er zin in om met de Bende van Wim op stap te gaan. Om 6.00 uur ben ik de eerste die door de pont van De Woude wordt overgezet. Het is nog donker in Huize Schermer. Hij zal toch wel wakker zijn ? Even later gaat de garagedeur bijna geruisloos open. Wim is dus klaar om met mij achter zich aan , naar Purmerend te vertrekken. Hij heeft de beste verlichting, nog wel ! Bij de sluis staan de overige Utrecht gangers ons al op te wachten. Arnold Stokkel in de Alleweder gaat op kop, en weet een stevig tempo aan te houden. Net buiten de stad komt ons Beekie al tegemoet rijden, van uit Amsterdam. We zijn met tien Velomobielen, op weg naar de Deutsche Bank op de Heerengracht. Daar wacht ons koffie en koek. Na deze pauze moeten we de stad weer uit, en dat gaat erg vlot met Beekie op kop. Hij moet thuis nog even wat ophalen. We zijn net gaan rijden of Wim heeft het over een vreemd geluid in de aandrijving. Even later gaat de Quest aan de kant, en Kees zijn p.a wordt erbij gehaald. Al snel zie ik wat er gebeurd is. De lagers zijn uit de kettingrol gelopen, en daarna is een keramische lager verpulverd. Wat nu ? Laat ik nou uit voorzorg een reserve kettingrol bij me hebben. Na tien minuten sleutelen rijden we weer. Ik had de groep vooruit gestuurd, en na een telefoontje gaan Wim en ik via een snellere route door naar Utrecht. Het is heerlijk fietsweer, en met een snelheid van 36 km per uur, stuurt Wim me een wel er steile fietsbrug op. Via de reling weet ik boven te komen. en ik ga de verkeerde kant op, omdat Wim uit het zicht is. Omkeren en achter Wim aan. Het sportcomplex is snel gevonden. Als eerst begroeten we Ben Wiggers, inschrijven. koffie met cake, en wachten op de anderen. We vertrekken in groep drie. Eerst naar het Domplein voor de groepsfoto en de wethouder van verkeer neemt zelfs plaats in de Quest van Matthijs. Hij staat er bij te glunderen, en alle wordt nog gefilmd ook door rtv Utrecht. Daarna de tocht in en rond Utrecht, met een pauze voor koffie met gebak in Haarzuilens. We zien onderweg veel Mobielen op hun kant liggen met een lekke band. Ook onze Cees loopt een lekke voorband op, door een scherp steentje. Wim wordt nog even terecht gewezen omdat hij een bananenschil achteloos in de berm gooit. Er zijn twee mensen die mij vragen of Pé niet mee gekomen is. Een daarvan is fotograaf Oscar, die Pé op Kreta ontmoet heeft. Na de koffie in De Drie Balken gaan er 113 Velomobielen in een lange stoet terug naar het startpunt, nu voor twee oliebollen de man, en soep. Ik zie dat Marian zich ook als vrijwilliger heeft aangemeld, en verdeeld de warme oliebollen. We blijven als groep wachten op escorte naar onze overnachtingsplek. Er is op ons gerekend met wijn, bier, chips en traditie getrouw de fles port die Wim ergens in zijn fiets had liggen. De eerste die naar zijn warme bed wil is Cees, maar hij heeft er dan ook al de meeste kilometers opzitten, en is al om 4.00 uur gaan rijden vanaf Wieringen. Wim heeft al wat zitten dutten op de bank. Ron, Jan en Matthijs gaan ook op zolder, en bij gebrek aan De Muis en Juf Katje moeten ze nu elkaar warm houden. Wim krijgt zijn vertrouwde slaapplaats in de camper, en is als eerste aan het snurken. Om 8.15 uur ben ik er als eerste uit, en zie dat het flink gevroren heeft. De hele verdere familie zit al aan het ontbijt. Wim en Marian schuiven als laatste aan. De Questen worden uit de tuin gereden met enige hulp van onze gastheer/vrouw, en om 9.30 uur gaan we rijden. Het is glad op veel plaatsen, en er waait een koude wind. Als we de stad eerst maar eens uit zijn , dan kunnen we ons warm fietsen. Vlak bij het station van Maarsen rijdt Cees voor de tweede keer lek, nu is het de achterband. Natuurlijk wordt er gewacht, maar stilstaan is afkoelen, dus rustig aan verder rijden langs het kanaal. Als Cees en Ron weer aansluiten door naar Durgerdam, waar Marian op ons wacht met soep, koffie, thee en koek, en dit alles in een warme camper. Het is even zoeken waar ze precies de camper heet neergezet. Onze reisleider Wim, met zijn Carmin Oregon weet haar te lokaliseren. Gesterkt met koek en sopie gaan we aan de volgende etappe beginnen. Op naar Purmerend, waar we Jan, Cees, Ron en Matthijs nog een prettige tocht wensen, en wij worden bedankt voor het prettig samenzijn. Onze Jan, de oudste deelnemer aan deze tocht, heeft er de hele rit warmpjes bijgezeten, met voetverwarming en racekap. Wim nodigt mij nog uit voor een kop koffie op De Woude. We spreken af dat er morgen niet gefietst gaat worden naar Dronten, om Quest 380 op te halen. Te koud en grote kans op sneeuw. Het wordt hoe dan ook 9 januari, per fiets of per auto. Hij wil zijn er zijn Foldy-Car op aanpassen, zodat er twee Questen op kunnen. Dan kan Hans meerijden, en Quest 209 er heen en terug op vervoerd worden. Cees en Rob hun nieuwe Questen zullen dan ook wel klaar zijn. Het mooiste is het natuurlijk als er gefietst kan worden !! Het laatste stuk naar huis, met alleen maar een harde koude zijwind is best wel zwaar, maar met een net verorberde stuk boterletter van Marian is het goed te doen. 250 km gereden. Wordt vervolgd...