06-04-2011 Naar Oudemirdum en de Professor

Om 9.00 uur is het vertrek naar Pe in Middenmeer. Wim heeft wel zin in deze rit, van voor hem bijna 250 km. Ikzelf heb zo mijn bedenkingen ! want het is voor mij een hele tijd geleden van een rit boven de 200 km. Eerst is er koffie. We vertrekken met ons vieren, want Jan Geel heeft zich ook aangemeld. De snelheid zit er meteen goed in, en de verwachte aankomsttijd wordt doorgeven per telefoon. Op de Afsluitdijk krijgt Wim het op zijn heupen, en gaat er als een speer vandoor. Hoe hard zal hij gaan in de " standaard " carbon Quest ? Als snel is hij uit het zicht verdwenen, en Jan gaat eens niet achter hem aan, bang om oververhit te raken. Hij heeft de schuinkap er op en een goed passend windscherm. De meeste van de Bendeleden weten dat de thermostaat van Jan het na een zonnesteek heeft begeven, en dat oververhitting niet best is. Ijs om voor de afkoeling is niet meteen voor hande. Vlak voor de brug zien we onze Wim breedlachend staan wachten. Nou hij heeft een nieuw PR, 70 km op een vlakke weg, met wat wind mee, maar nog zonder alle aerodynamische aanpassingen. Even na 12.30 uur zijn we bij Bianca en de kids. We kunnen zo aanschuiven aan een goedgevulde dis, en Pe laat weten dat ze deze goede zorg van moeder heeft. Opa moet voor zijn vertrek nog wel even naar de leenpony kijken van Fleur. De foto's zijn het bewijs. We kunnen weer op huis aan. Ik zie vlak bij het naviduct een witte Quest aankomen. Het is onze Professor Ben uit Nijland. Hoe is het toch mogenlijk, dat je in zo'n wijds landschap een Quest tegenkomt ! Dat is bijpraten en Ben rijdt met ons mee tot voorbij Cornwerd. Ik ga even links rijden, en waan me even in Ierland. Ben laat weten dat hij zo weer meegaat ! Nu is het pal tegen de wind inrijden geblazen. Ik mag het tempo aangeven, en dat gaat me weer goed af. In Middenmeer is er even pauze, en dan rijden Wim en ik op snelheid naar Heerhugowaard. Zaterdag ga ik op uitnodiging van Wim mee naar Vliegveld De Koog op Texel. 210 km gereden. Wordt vervolgd... P.s. Na 1700 km ben ik een rubberen ring kwijt van het vernieuwde Alligt kettingwiel, en moet ik van mijn rechterwiel de spaken even een kwart slag aandraaien, omdat ik het wiel hoor kraken in een snel genomen bocht.