03-02-2010 Ik was bijna omgekeerd

Vanmorgen om 10.00 uur ga ik richting De Woude. De Smaragd is nog spiegelglad, en als ik op de Middenweg fiets begint het te regenen. De regen gaat over in hagel, en aan het einde natte sneeuw. Ik zie niks meer. Ga ik verder, of keer ik om ? Ik stop even om mijn ruit schoon te maken, en het klaart in eens op. Wel waait het nog even flink. Als ik op De Woude aan kom heeft Beekie al twee maal koffie gehad. Er moet even gekeken worden waar het geratel van daan komt. De oorzaak is snel gevonden. Het is de voorste kettingbuis, die tegen de kettingrol tikt. Tie-wrap wat opgeschoven. Ook de opvulbus van de kettingrol verwijderd, zodat deze op het asje kan schuiven. Dit omdat de ketting wel eens tegen de flenzen tikt. Wel eerst de lagers met seconde lijm in de behuizing gelijmd. Even met de aandrijfstok droogfietsen en we constateren dat het ratelen verdwenen is. We kunnen naar Waterland, waar ik ter hoogte van de pont van Landsmeer nog even de voorderailleur iets beter afstel, zodat Marcel het grootste blad ook kan gebruiken. Wim en ik nemen voor het eerst deze pont, waar je zonder dat je de onderkant van je Quest beschadigt zo op en af kunt rijden, We gaan via Het Schouw naar Broek in Waterland en door naar Monnickendam, waar Wim op zoek gaat naar een Watersportwinkel. Hier kan hij niet slagen en we gaan door naar Volendam, waar het artikel wel voor handen is. Er kan geknutseld worden. Als we op de Dijk rijden zie ik dat Len met de Vlotburg ligt afgemeerd in de haven. Bekend van Joris Showroom en Man Bijt Hond. Hij heeft een varend Middeleeuws museum. Als hij mij herkend. met minder haar worden we uigenodigd. De kassiere wil graag 5 euro de man zien, maar Len heeft ons toch echt binnen gevraagd. We mogen het schip in, en zien dat Len de Ridder op zijn paard Wodan op het bovendek zijn kunstjes vertoond. We hebben een mooi vergezicht op Marken, en na even bijpraten gaan we weer fietsen. Via Edam, Kwadijk, en dwars door de Beemster naar Graft de Rijp. Het is altijd weer oppassen voor auto's die zo achteruit de weg op rijden. Mijn claxon bewijst zijn nut maar weer eens. Het is 16.30 uur als ik ter hoogte van de brug bij De Woude Wim gedag zeg. Mooie rit, droog en met veel zon. Als ik aan het einde van de Middenweg ook een blijde Quest rijder Hans klemrij in Quest 209 kan mijn dag niet meer stuk. Ik hoor nog dat een groene Quest rijder uit Schoorldam letsel heeft opgelopen. Dat moet Niels Vogel zijn. Ook Pé maakt er melding van, al kan ik zijn aanhangsel niet openen. 100 km gereden. Wordt vervolgd...