24-09-2009 Weeronline geeft het weer tot zondag een 8

Het is 7.30 uur, ben klaarwakker en ga de koffer pakken. Ik heb er zin in ! Om 11.30 uur melden Ron en Katinka zich. Even later komt de Muis, in haar in de openlucht gespoten 'Quist'. Er zijn zelfs een paar insekten meegespoten in de lak. Alle spullen zitten in de camper, en het wachten is op Wim. Hij moest op het laatste moment nog de Swalbe Super Moto verwisselen voor de Perfect Moiree 54. De brede slof liep aan met het extra gewicht van de bagage. Om 12.50 geeft Majoor Kees het sein om te vertrekken. Jan Geel rijdt met ons mee tot Den Oever om ons daar uit te zwaaien. Vlak voor Wieringerwerf stuurt Wim zijn Quest naar de kant en Jan doet hetzelfde. Wim wil wel eens in de " stilste Quest " rijden, en moet zich daar eerst van overtuigen. Hoe het afliep is bij Wim te lezen. De twee blijken een ander route te nemen naar Den Oever, en als wij daar aankomen zitten ze al aan de thee. Henk van Sinderen uit Friesland is met zijn Quest 160 deze kant op gereden om ons te gaan begeleiden, naar de camping in Harlingen. Daar aan gekomen zien we een aardige jonge man op een Segway aan komen rijden, en is verbaast ons te zien, want onze komst en die van de grote groep is bij hem niet bekend. Kijkt nog even op de computer, en ook daar geen reserveringen. We zijn evenwel welkom, en we kunnen onze plek zoeken. De Hymer komt op het mooiste plekje te staan, en zorgt voor de luwte. Al snel is er thee en koffie, ook voor de rest van de Borkum gangers. We horen dat de tweede groep nog ergens op een terras zit, en zich zo wel zal melden, net als Elly en Jules in hun volgepakte Versatile. Al snel staan er overal tenten, en wij zitten nog lekker in de zon. Als de zon achter de wolken verdwijnt, gaan de jasjes aan, en Wim haalt zijn twee flessen port te voorschijn, die traditie getrouw in no-time leeg zijn. Samen met een zak chips is het genieten, en Marian heeft een grote pan ratatouille gemaakt. Voor Wim zonder de bonen, en voor mij zonder beest. Ene Kees v/d W wil net met het koken van zijn eigen maal begingen, maar komt op het roepen van "er is eten" met bord en bestek onze kant op. Er is immers altijd genoeg, zelfs een toetje. We zien de twee duifjes uit de Duo-Quest uit een bakje eten, en de één voert de ander. Een grote groep is naar Harlingen om iets eetbaars te vinden. Wat zullen we lekker slapen straks. 80 km gereden.

Wordt vervolgd...