16-09-2009 In de kano

Vanmiddag fiets ik met Sebastiaan mee naar Driehuizen, om met hem een stuk te kanoën in de Eilandspolder. De kano's zijn snel bij de waterkant, en ik krijg uitleg hoe in te stappen, en de knieën moeten naar buiten wijzen, en de voeten losjes in het vooronder. De kano is van zichzelf redelijk stabiel, maar zo'n eerste keer is toch wel even wennen. Je ligt niet zoals in de Quest, maar je zit rechtop, en je armen moeten het werk doen. We varen de Leie op, en wat ik zie is een wel erg grote plas water, en met een straffe wind komen de golven aanrollen. Ontspannnen is het motto, anders is het wel erg vermoeiend. Sebastiaan had wel uren willen varen, maar ik ga toch liever fietsen. Na een uur zijn we weer voor het huis aangemeert, en mijn linker voet is verkramt. De kano's dragen we de weg over, en dan is er thee. Samen halen we het kettingwiel uit de mooi bestickerde Quest van Sebastiaan. Hij heeft zelf al eens geprobeert om het busje op het asje er af te krijgen, maar dat is hem niet gelukt. Kruipolie, en met twee tangen lukt het mij ook niet. Ik neem het asje mee naar huis, dit wordt zagen en hameren. Thuis aangekomen lukt het me om het busje eraf te krijgen door het in te zagen, en er een buitel op te zetten. Busje is er af, maar nu de lagers nog. Deze blijken vol roest te zitten, en willen ook niet van het asje af, Ik schuur het asje, en na veel gehammer lukt het. Er komt een TeraCycle kettingwiel voor in de plaats, dat op het asje kan schuiven. Een hele verbetering dan het vastzittende en ingesleten oude kettingwiel. 40 km gereden en 1000 meter gevaren. Wordt vervolgd...