Gistermiddag belde Matthijs Leeghwater om te vragen of ik zin had om mee te rijden naar Dronten. Hij had problemen met de verlichting van zijn nieuwe Quest. Eerst Wim gebeld, want de 26" banden test stond eigenlijk op het programma voor vandaag, tenmiste, indien de weersomstandigheden gunstig waren. De test ging niet door, want er was een te harde wind. Ik vroeg hem dan ook, mee te gaan naar Dronten, maar vandaag was hij nog in huis bezig met het 'elektriek.'
Om haf acht naar Twisk, waar ik binnen een uur arriveerde. Twee bakken koffie en rijden maar. Op de dijk naar Leleystad werkelijk niemand gezien. Alleen een buizerd die bezig was een grote vogel (road kill) op te peuzelen. Via de Pé-route naar Dronten, waar we om twaalf uur aankwamen. Matthijs werd meteen geholpen: 'Hier met die twee accu's en de acculader,' zei Allerd. Er werden direct nieuwe, en reeds opgeladen accu's en acculader voor in de plaats gegeven. De laatste bleek de boosdoener te zijn. Matthijs blij, en wat een service! Ik moest zelf de Moiree 54 nog omruilen voor een andere band. Dit werd de nieuwe 20" Marathon Supreme. Ook hadden zij de nieuwste Schwalbe Orlando al in huis. Een verbeterde Kojak?
Terug naar huis namen we weer de Pé-route, die volgens Matthijs zeker 10-15 km. korter is. Aan het begin van de dijk hebben we een versnapering genuttigd. Daarop konden we goed thuis komen. om kwart voor vier in Twisk. Eenmaal thuis stond bij mij 204 km. op de teller.
Ik was nog maar net het tuinpad opgereden, toen Marian ook aan kwam fietsen. Met gepaste trots haalt zij haar zelf geschreven boek tevoorschijn. Vandaag opgehaald bij de drukkerij. Het boek heet: 'Ben jij mijn mama' met als ondertitel: 'Een open boek over de stervensbegeleiding van mijn moeder' en is uitgegeven door uitgeverij Ramira. Het ziet er prachtig uit. Nu kan ze verder aan het reeds klaar liggende boek 'Trobar' wat speelt in de Middeleeuwen in het toentertijd hetende Occitanië, nu bij velen bekend als Katharenland.
Wordt vervolgd...
Om haf acht naar Twisk, waar ik binnen een uur arriveerde. Twee bakken koffie en rijden maar. Op de dijk naar Leleystad werkelijk niemand gezien. Alleen een buizerd die bezig was een grote vogel (road kill) op te peuzelen. Via de Pé-route naar Dronten, waar we om twaalf uur aankwamen. Matthijs werd meteen geholpen: 'Hier met die twee accu's en de acculader,' zei Allerd. Er werden direct nieuwe, en reeds opgeladen accu's en acculader voor in de plaats gegeven. De laatste bleek de boosdoener te zijn. Matthijs blij, en wat een service! Ik moest zelf de Moiree 54 nog omruilen voor een andere band. Dit werd de nieuwe 20" Marathon Supreme. Ook hadden zij de nieuwste Schwalbe Orlando al in huis. Een verbeterde Kojak?
Terug naar huis namen we weer de Pé-route, die volgens Matthijs zeker 10-15 km. korter is. Aan het begin van de dijk hebben we een versnapering genuttigd. Daarop konden we goed thuis komen. om kwart voor vier in Twisk. Eenmaal thuis stond bij mij 204 km. op de teller.
Ik was nog maar net het tuinpad opgereden, toen Marian ook aan kwam fietsen. Met gepaste trots haalt zij haar zelf geschreven boek tevoorschijn. Vandaag opgehaald bij de drukkerij. Het boek heet: 'Ben jij mijn mama' met als ondertitel: 'Een open boek over de stervensbegeleiding van mijn moeder' en is uitgegeven door uitgeverij Ramira. Het ziet er prachtig uit. Nu kan ze verder aan het reeds klaar liggende boek 'Trobar' wat speelt in de Middeleeuwen in het toentertijd hetende Occitanië, nu bij velen bekend als Katharenland.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten