Wim liet weten ook wel wat te voelen voor een zondag's ritje. Als ik richting De Woude fiets zie ik een orange Quest aankomen. Het is Sebastiaan die vandaag even naar zijn zus wil in Egmond. Eerst is er natuurlijk koffie bij Wim, en dan langs de Markervaart naar Krommenie. Ik zie nog een witte Strada voorbij rijden, dat moet Jupp zijn uit de Wogmeer. Wim wil even voluit langs het spoor, en bij Castrium aan Zee gaan we de duinen in. Bij Bianca zien we dat de vloer ge schrobt wordt van haar nieuwe onderkomen, en koffie heeft ze nog niet in huis. Wij gaan dus snel weer verder. Sebastiaan wil zelfs tot aan Schoorl door de bossen. Als we op het klinkerpad van de van Oldenborghweg rijden zien we links op het ruiterpad een jonge amazone door de lucht vliegen, en ze maakt een complete salto mortale. Ze komt op haar rug terecht en heeft pijn. Sebastiaan verleend eerste hulp, Wim belt de hulpdiensten, en ik probeer het op hol geslagen paard te vangen. Dat lukt me wonderwel, maar ik zie een wilde blik in zijn ogen. Ik maak de leidsels vast aan een lantarenpaal en probeer het paard te kalmeren. Sebastiaan probeert dat ook met de leidster, van wat later blijkt een grote kudde te zijn. Ze roept van alles in paniek, maar durft niet van haar pony af te stijgen, omdat deze er ook vandoor wil. Ze kan hem dus niet in toom houden ! Het duurt zeker 15 tot 20 minuten voor de politie er is. Het witte paard heeft zich ondertussen losgerukt van de lantaarn paal. Bit uit de mond, en leidsel gebroken. Het paard is geheel zelfstandig het ruiterpad op gerent, en zal na een paar kilometer alsnog gevangen worden. Het geschrokken meisje is ondertussen allang een keer opgestaan en heeft wat gelopen. Schade valt dus mee. Als ook nog een dokter op een motor er is en haar even heeft onderzocht op verder verborgen letsel, komt ook haar vader zich over zijn dochter ontfermen. We worden bedankt en kunnen weer verder. Wim neemt de snelste weg richting De Woude, en ik fiets nog met Sebastiaan mee naar Driehuizen voor een bakkie. Voor vandaag genoeg paarden gezien. 82 km gereden. Wordt vervolgd. P.s Mee naar de Oliebollentocht 2010 gaan tot nu toe Rob, Cees, Matthijs, Jan G, Jan R, Wim en ik en natuurlijk Marian.
2 opmerkingen:
Hoi, Goed gehandeld en hulp verleend, was dat paard nou onrustig geworden van jullie? dat heb ik nu al twee keer meegemaakt, de ruiter kon het dier niet onder controle houden bij het zien/opmerken van de quest; best wel balen, hoe voorzichtig ik ook deed, het dier was niet te houden, vervelend loslopende of op slipriem lopende honden kunnen je ook naar de keel vliegen en je kunt dan alleen je (onbeschermde) handen gebruiken om het gevaar af te wenden dus beware outthere mooi dat het zo afgelopen is!
Gr.Willem
Willem. De paarden waren er op het strand al vandoor gegaan, en waren niet meer in toom te houden in de duinen. Het paard kwam met een te hoge snelheid naar beneden, en de amazone vloog gewoon uit de bocht.Groeten Kees.
Een reactie posten