We wisten allemaal al dat de Quest een super vervoermiddel is, maar dat je er mee door Ierland kan fietsen, met de stijle klimmen en levengevaarlijke afdalingen is voor mij een openbaring. Zoals Wim dat zo treffend heeft verwoord: in een voor de Quest wel er vijandig biotoop. Wie gaat er met een veel te zware fiets, 35 kg plus de inhoud heuvels op van soms meer dan 14 % pente ? " Four completely mad Dutchmen " is daarop het antwoord. Met snelheden tussen de 4 en 94 km per uur zijn we het hele eiland rond gereden. Voor de eerste keer moest ik in de Wicklow Mountains bij een snelheid van 4 km per uur uit de Quest om deze naar de top te duwen. Door trappen naar boven had misschien wel gekund, maar het kan een blessure opleveren, of je maak iets stuk aan de fiets. De tweede keer uit de fiets was ergens in Noord Engeland op de terugrit naar New Castle. Hard gaan met de Quest, boven de 50 km per uur over lange afstanden was voor mij nieuw. Ik heb mijn angst om hard af te dalen helemaal overwonnen, zeker toen mijn Cateye voor de zoveelste keer de geest gaf, en ik de snelheid niet meer af kon lezen. Meestal was ik de eerste die de rem-paraschutjes uitwierp, om de snelheid te reduceren. Wat ben ik blij met de grotere remtrommels, ze hebben hun werk uitstekend gedaan. Een keer maakte ik achter Wim een afdaling in Bray, ergens aan de kust. Ik zelf noemde dit, toen we veilig beneden waren een " kamikaze afdaling " en dat dit meteen ook de laatste zou zijn was mijn diepste wens, maar er volgden er nog een paar, met zelfs haarspeld- bochten en ongelooflijk slecht lopende wegen met een wegdek waar je hier in Nederland nog geen tractor over heen laat rijden. Als een kogel ging ik de eerste keer naar beneden, dat de achterkant van de Quest bijna omhoog kwam. Alléén met pompend remmen ben ik veilig beneden gekomen, met kramp in mijn handen. Voor vertrek had ik rondom de Swalbe Kojak gemonteerd, en die zijn me goed bevallen. Over de conditie van de wegen kun je ook een heel hoofdstuk wijden. Van glad en snel asfalt tot karrensporen ! Het meeste gevaar leveren de " put holes " Diepe gaten in het wegdek die plotseling op duiken, en waar je omheen moet zien te rijden. Zeker bij hoge snelheden een hachelijke onderneming. Wim met zijn Swalbe Super Moto achter en de brede Go- Cycles voor was zeker in het voordeel. Meer comfort, niet lek en duidelijk nog sneller in de afdalingen. Ik heb twee lekke banden gehad, een voor door een meidoorntje, en een langzame leeglopende achterband, door een stuk glas in de afdaling naar New Castle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten