29-09-2009 Burgwerd - Heerhugowaard

Elke ochtend wat later uit bed. Heerlijk geslapen. Eerst even de poepdoos legen, scheren bij de boer, eten en om 9.30 uur rijden richting Afsluitdijk. Eerst moeten we een wel héél steile stalen fietsbrug over. Zelfs zo'n durfal als Wim gaat uit de fiets. We rijden door Witmarsum, Pingjum en komen zo in Zurich. Daar even een sanitaire stop, en dan met tegenwind naar Den Oever, waar Marian op ons wacht met koffie. Ik zie in de verte een fietser de dijk opgaan. Leuk richtpunt, maar we zien deze eenzame fietser pas terug als hij aan het einde van de dijk moet wachten omdat de brug open gaat. Wij kunnen zonder te hoeven wachten doorrijden naar de warmte in de camper. Ik heb zin in het laatste stuk door de Wieringermeer en ik laat Marian weten dat we om 14.00 uur thuis zijn. Vlak voor Heerhugowaard heeft Wim nog een afgelopen ketting achter, die er snel weer oplicht. Ik zwaai nog even naar Sebastiaan, die bij Frisum aan het werk is en precies om 14.00 uur ben ik thuis. Wim drinkt nog thee en nuttigt nog wat chocolaadjes, en als hij vertrokken is komt later Sebastiaan nog even aanwaaien, die het eerste verhaal al gelezen heeft, van ons Borkum avontuur. Ik bedank bij deze de organisatie, mijn slaapjes voor het prettige samenzijn en Marian lief voor de goede verzorging. Ze mag als ze wil zo weer mee. 90 km gereden, en en totaal van 574 km. Wordt vervolgd...

28-09-2009 Vlagtwedde - Burgwerd Fr.

Het is al 7.45 uur. De hoogste tijd om ons warme nest uit te kruipen. Aankleden, eten en lunchpakket klaarmaken. Om 10.00 uur gaan we rijden. De juiste richting vinden is even lastig. We zitten iets te ver naar het zuiden. Wim krijgt een ingeving, en gaat de Carmin Oregon aan het werk zetten. De snelste route naar Bolsward, en wel zo dat we niet door stadjes en dorpen rijden, geen haakse bochten en het liefst vrijliggende fietspaden. Als Wim de weg niet vertrouwt moet de Carmin gaan herberekenen, en dat gaat batterijen kosten. We rijden door heidevelden, uitgestrekte weilanden en de mooiste bossen. De koffie met appeltaart kunnen we wel vergeten. Op maandag is alles dicht, en de Carmin stuurt ons zo snel mogenlijk de bewoonde wereld uit. Een keer komen we op een onverhard pad terecht, en Wim geeft nieuwe instructies aan de GPS. We hebben een korte pauze in Nijland, waar we Ben maar niet gaan overvallen, al zou hij dat vast niet erg gevonden hebben. Marian heeft in de camper nog een ANWB boek van de weg liggen uit lang vervlogen tijden. Daarin heeft Nijland nog een camping. We moeten 8 km verder naar Burgwerd om bij een boer in het weiland te overnachten. We zijn de enige gasten, en een glaasje port voor het eten met chips, en daarna soep en een warme hap doet ons vlug naar ons bed verlangen. Morgen de laatste etappe. 150 km gereden. Wordt vervolgd...

27-09-2009 Borkum - Groningen - Onstwedde

Om 6.30 uur appel. De I Phone van Wim speelt een herkenbaar marimba deuntje. Ik ben als eerste in de kleren. en de anderen volgen snel. Om 7.00 uur moet er ontbeten worden en de boot wacht op niemand. Nou wij met ze'n allen moeten wel een uur wachten voor we aan boord kunnen gaan. Wim had nog een uur langer kunnen slapen ! Er staan heel wat auto's, campers en zelf een dubbele vrachtwagencombinatie. De DuoQuest gaat alvast op een aanhangwagen, want je kunt noot weten. De Muis sluit als laatste aan. Op de camping heeft ze haar tweede stel kleren gewassen, maar deze nog wat nat weer over haar romige lijf aangetrokken, zoals Wim dat zo mooi kan zeggen. Ze staat te koukleumen, en klappertandt. Als laatste gaat de groep Velomobielen aan boord, en de belader kent zijn werk. Auf nie mals wiedersehen, is mijn conclusie. Op de boot is er koffie mit Torte, en er zijn er zelfs die weer gaan ontbijten. We gaan wel als eerste van boord, en we gaan naar Groningen. Er is bandenpech, maar er wordt op niemand gewacht. Al snel ontstaan er twee groepen. Wim laat weer even iemand in de stilste Quest rijden, en klimt zelf in de Strade, en stelt weer vast dat daar als eerste een betere zitmat in gelegt moet worden. Hij stoot ook nog even zijn linker achillespees aan de een Flintstonegat, Auw, auw !! De Muis blijft ook weer een achter. Ik bel haar als ik al voor de Ligfietsgarage Groningen sta, en loods haar binnen. Er is koffie, oudewijvenkoek en Ymte voert nog even een reparatie uit aan een veerpoot. Sunrijder Frank vervangt twee smalle Moiree's voor bredere, en zal daar zeker veel kilometers met minder inspanning mee afleggen. Onze Wim en ik wacht nog een rit naar zoon Maarten en lief Petra in Onstwedde. Als de groepen richting Dronten en Noord Holland zijn vertrokken gaan ook wij rijden. We nemen twee duitsers mee, die nog honderden kilometers moeten rijden. Ik neem een enkele keer de verkeerde afslag, en bij Veendan fietsen we nog met ons tweeën. Wim vraagt een keer de weg, en door het weidse landschap is het heerlijk fietsen. Om 16.00 uur zijn we op onze eindbestemming. Maarten en Petra zijn blij ons te zien, en Marian heeft de rijst al gekookt en kan nagaren in het dekbed. Ik laat Wim samen met Maarten de vesting Bourtange zien, vlak bij de duitse grens. Wim heeft enige last van zijn blessure, maar al snel zitten we op een terras met eem glas port. Na het eten zitten we nog uren bij het houtvuur, en als de slaap komt is het bedtijd. 92 km gereden. Wordt vervolgd...

26-09-2009 Verblijf op Borkum

Om 7.30 ben ik klaarwakker. Meteen douchen, want er kan al vroeg ontbeten worden. Jong en oud zit er aan tafel. Het ontbijt is er meer dan voortreffelijk. Fruit, kwark, yoghurt, warme broodjes enz. Lunchpakket mee voor na de rondrit op het eiland. Om 10.00 uur hoor ik drie maal fluiten, we gaan dus meteen van start. Samen met auto's die net van de veerboot komen rijden we naar het natuurgebied Ostland, dat vroeger ook een eiland was. We gaan er ook een eind wandelen. Wim komt met het voorstel om 15 min heen en terug te lopen, en dan nog krap aan 15 min in het restaurant zitten voor koffie en Ostfriesche Torte. Het is er niet van gekomen. We lopen naar het strand, niet mijn favoriete bezigheid. De Muis ligt al weer in het water, en Astra rent over het strand. Dan door het rulle zand naar de hoogste duintop voor het vergezicht. Dan terug naar de fietsen, en in colonne naar het centrum, van dit voormalige militair blowerk. Wat hebben we een bekijks. Monden vallen open bij het zien van zoveel ongeregelds. Met een klein groepje gaan we op zoek naar de gemiste koffie mit Apfelstrüdel und eis. We lopen nog even naar de boulevard en ik koop en wim betaalt de muis voor de Muis. Kan ze die rat verwijderen die achter op haar Quist meerijdt. Wim wil bij thuiskomst in de kazerne zijn " bed nog opmaken " , of te wel een uurtje snurken. Daarna een discussie over de toekomst van de Velomobiel. Na deze discussie gaat bij ons vieren het gesprek verder in de kroeg, onder het genot van een kräuter snaps un eine Pinte. voor we het in de gaten hebben moeten we al weer aan tafel. De opschepper vraagt me of ik "Mich angemeldet habe als Vegetarier " . Ik zeg geen nee, maar ja. anders had ik vast niets gekregen. Wim gaat zo meteen weer een uurtje plat, net als Cees. En in onze stamkroeg worden we om 21.39 uur weer verwacht. We hoorden van onze reisleider dat we morgenvroeg al om 7.00 uur moeten ontbijten om op tijd bij de boot te zijn. We kunnen dus toch het eiland af. Er worden alvast aanwijzing gegeven hoe we onze fietsen moeten neer zetten, en als er niet genoeg plaats op de boot is blijven de "oudjes "gewoon nog een dag. 20 km gereden. Wordt vervolgd...

25-09-2009 Harlingen - Borkum

Prima geslapen. Onze Wim een maal gehoord, toen hij naar de w.c. ging. Hij kreeg voor het slapen gaan gisteren twee extra dekens en een warme kruik en hij heeft heerlijk geslapen. Marian heeft niet zo best geslapen. Als moederkloek waakt ze over al die mee zijn, en de eerste nacht moet ze altijd even wennen. Voor wie wil is er thee, en om 8.00 uur gaat het fluitje van Marcel, en dat betekent snel in de fiets en rijden. De groep wacht op niemand ! De brandweerQuest heeft een kapotte remkabel, en deze wordt door Ymte ter plekke gemaakt, Ik blijf even wachten tot ook dit kleine groepje gaat rijden, maar ik bedenk me. Ik zie als ik de hoek om ga in de verte iets roods de hoek om gaan. Ik moet 50 km per uur rijden om achter aan te sluiten. Het is prachtig fietsen op de Waddenzeeroute. Bij Lauwersoog kon de weg wel eens verspert zijn volgen Cees R, omdat daar een militair oefenterrein is, met een kompleet dorp De Marne in de Marnewaard. Er hangt geen rode vlag in top, het hek is dus open, alleen de DuoQuest kan er niet door. Over het hek ermee, en doorrijden. Yvonne is achtergebleven en vervolgt haar eigen weg. Bij Noordpolderzijl , een gemaal, een paar huizen en een bruin cafe, waar de hele meute onaangekondigd binnen valt is het even schrikken voor de waardin. Aléén koffie met gebak is er te krijgen, en de menukaart komt te vervallen. Ook Marian is hier en ik meld me bij de camper. Ik bel de Muis en zeg haar ook hier naar toe te komen. Ze heeft de Waddenzee route gevolgd, over wel hele smalle paadjes, en moest later flink gang maken om op tijd bij de groep aan te sluiten. Nu het laatste stuk nog naar Eemshaven. De schapen zijn er weer en van verre zie je al de vele windmolens, maar het is nog kilometers rijden voor we bij de terminal zijn voor de veerboot naar Borkum. Er is enige paniek. Er moet bijbetaald worden voor de overtocht voor die " Dreiräderfahrzeugen " , anders zet men ons niet over. Wim wordt er bijgehaald als Intermediair en opgelucht rijden we allemaal de veerboot op. En dat terwijl er gereserveerd was. De boot kan vertrekken ! Of we zondag het eiland weer af komen blijft de vraag, gereseveerd of niet ! Na de overtocht in colonne naar de kazerne met de geschutkoepels nog op de daken. De eerste, ik noen geen namen, gaan al even racen op de appélplaats, en de rest wacht geduldig op de sleutels. De " Ierland gangers " gaan met zijn vieren op een kamer, Wim, Cees, Ben en ik. Wim is zo aardig om boven in het stapelbed te gaan slapen. Douchen, schone kleren aan en naar de eetzaal voor de de warme hap. Prima keuken, er is ook gedacht aan de vlees nog vis eter. Na het eten nazitten met koffie, en dan de kroeg ik die we als eerste ontdekt hebben. Het pilsner en de weiswein smaken ons prima. Om 24.00 uur is het bedtijd, en na wat heen en weer gesnurk en twee maal eruit voor je weet wel van Wim slaap ik tot 7.30 uur. 142 km gereden. Wordt vervolgd...

24-09-2009 Weeronline geeft het weer tot zondag een 8

Het is 7.30 uur, ben klaarwakker en ga de koffer pakken. Ik heb er zin in ! Om 11.30 uur melden Ron en Katinka zich. Even later komt de Muis, in haar in de openlucht gespoten 'Quist'. Er zijn zelfs een paar insekten meegespoten in de lak. Alle spullen zitten in de camper, en het wachten is op Wim. Hij moest op het laatste moment nog de Swalbe Super Moto verwisselen voor de Perfect Moiree 54. De brede slof liep aan met het extra gewicht van de bagage. Om 12.50 geeft Majoor Kees het sein om te vertrekken. Jan Geel rijdt met ons mee tot Den Oever om ons daar uit te zwaaien. Vlak voor Wieringerwerf stuurt Wim zijn Quest naar de kant en Jan doet hetzelfde. Wim wil wel eens in de " stilste Quest " rijden, en moet zich daar eerst van overtuigen. Hoe het afliep is bij Wim te lezen. De twee blijken een ander route te nemen naar Den Oever, en als wij daar aankomen zitten ze al aan de thee. Henk van Sinderen uit Friesland is met zijn Quest 160 deze kant op gereden om ons te gaan begeleiden, naar de camping in Harlingen. Daar aan gekomen zien we een aardige jonge man op een Segway aan komen rijden, en is verbaast ons te zien, want onze komst en die van de grote groep is bij hem niet bekend. Kijkt nog even op de computer, en ook daar geen reserveringen. We zijn evenwel welkom, en we kunnen onze plek zoeken. De Hymer komt op het mooiste plekje te staan, en zorgt voor de luwte. Al snel is er thee en koffie, ook voor de rest van de Borkum gangers. We horen dat de tweede groep nog ergens op een terras zit, en zich zo wel zal melden, net als Elly en Jules in hun volgepakte Versatile. Al snel staan er overal tenten, en wij zitten nog lekker in de zon. Als de zon achter de wolken verdwijnt, gaan de jasjes aan, en Wim haalt zijn twee flessen port te voorschijn, die traditie getrouw in no-time leeg zijn. Samen met een zak chips is het genieten, en Marian heeft een grote pan ratatouille gemaakt. Voor Wim zonder de bonen, en voor mij zonder beest. Ene Kees v/d W wil net met het koken van zijn eigen maal begingen, maar komt op het roepen van "er is eten" met bord en bestek onze kant op. Er is immers altijd genoeg, zelfs een toetje. We zien de twee duifjes uit de Duo-Quest uit een bakje eten, en de één voert de ander. Een grote groep is naar Harlingen om iets eetbaars te vinden. Wat zullen we lekker slapen straks. 80 km gereden.

Wordt vervolgd...

23-09-2009 Jan Geel " Ik heb de stilste Quest "

Om 13.00 uur komt W. A. van Buren de Stad van de Zon openen. Ik ga even kijken, maar er is geen doorkomen aan. Overal staan dranghekken, en ik heb een streched zwarte limo gezien met politie escorte. Ik ga weer naar huis, om de Swalbe Super Moto te vervangen door de Vredestein Perfect Mooire 54 . De slof bleef licht aanlopen achter in de tunnel. T.z.t. het achterwiel er maar eens uit, om te kijken waar de band aanloopt. Als ik even een proefritje maakt hoor ik een nieuw geluid achterin, wat er niet hoort. Ik kan de herkomst niet vinden, en ik laat Jan Geel er even naar kijken.Om 15.15 ben ik in Oostwoud, en Jan wil meteen even in mijn Quest, en als hij terug komt weet hij de oorzaak. Een derailleurwieltje loopt aan. Twee slagen krijgt het afstelmechaniek en het moet weer rustig lopen. Ik kijk nog even in Jan zijn Quest, en hij heeft nu de definitieve kettingloop. Zelfs Allert van Velomobiel gaat een voorderailleurwieltje monteren. De kabel naar achteren heeft hij uit de tunnel gehaald, en keurig vastgemaakt. Hij heeft de foto's van Wim zijn innovatie gezien, en had kritische opmerkingen. Hij noemde het net geen ..... Als er een verlate groep museumbezoekers aankomt, is het tijd om weer op huis aan te gaan. Ik krijg het advies om de remtrommels goed schoon te maken, want Jan vindt mijn Quest slecht remmen. Het aanlopende geluid is toch nog te horen ! Op de Berkmeerdijk kom ik Matthijs tegen, even bijpraten, en hij wenst ons en goede rit heen en terug en véél plezier. Bij thuiskomst meteen de wielen gedemonteerd, en alles op advies van Jan schoongemaakt, remhendels in het vet en morgen met een rustig gemoed op pad. 84 km gereden. Wordt vervolgd...

22-09-2009 Vijf agenten weten niet waar de Quest thuishoort

Ik ben weer bij Wim ontboden, om de hele ombouw weer ongedaan te maken, en alles moet weer worden zoals het was. Midden in de Schermerpolder belt Wim met de boodschap dat hij net pas, 11.30 uur bij Velomobiel is. Ik moet dus een wat grotere ronde maken, om gelijktijdig bij De Woude aan te komen. Ik heb net mijn koffie op en Marian ziet Wim al bij de pont Hij heeft meteen maar twee kettingbuizen mee genomen. Even sleutelen en we kunnen op pad. Eerst naar het Wormer en Jisper veld, Midden in Wormer rijden wij keurig op de weg, terwijl er ook een fitspad ligt, en een wat oudere agent sommeert ons om rechtsaf te slaan, en we worden staande gehouden door de jongste van de vier agenten. We krijgen te horen dat we als fiets, niet op de rijweg mogen, als er een fietspad is. Ik laat de agent het wetsartikel lezen, en er gaat een wereld voor hem open. Zijn collega's wisten ook niet dat er uitzonderingen zijn. We mogen onze weg vervolgen, en Wim moet natuurlijk eerst zijn loopbaan bij de politie ook vertellen. De Zaanse Schans bezocht, en we gaan door de Enge Wormer richting Neck. De hoge fietsbrug over en we komen bij de Kanaaldijk. Linksaf en via Spijkerboor naar De Woude voor Wim en ik via Zuid Schermer naar huis. 92 km gereden. Wordt vervolgd... P.s Nog een zoekplaatje voor onze Pé, waar is de linkse foto boven genomen ?

21-09-2009 Route naar Harlingen donderdag 24 sept

Op donderdag 12.00 uur is het vertrek vanuit Heerhugowaard. Daarvoor is er ontvangst met koffie/thee en koek. Dit zijn de meerijders: Wim, de Muis met hond Astra, Ron, Katinka en ik. We rijden via de Westerweg, Nieuwe Niedorp, Middenmeer, Wieringerwerf, Den Oever waar we even pauzeren. Afsluitdijk over, Zurich, Dijksterburen en Harlingen { camping } Bagage kan tot aan Harlingen mee in de camper. Uitzwaaiers, en escorte welkom !! Morgen met Wim even sleutelen, en daarna alsnog naar de Zaanse Schans. Wordt vervolgd...

20-09-2009 Héél veel fietsers op pad

Het is 8.30 uur, en ik ga fietsen. Er hangen nog wat mistflarden over het land. Al gauw komt de zon door, en het beloofd een echte zondag te worden Over de dijken naar Etersheim, daar is er om 10.00 uur koffie. Als ik naar Edam fiets, moet ik de eerste wielrenners inhalen, en ze proberen aan te haken. 50 km per uur kan er geen een volhouden. Bij Edam, bij de Grote Kerk staat een buslading engelse toeristen, die me bijna allemaal fotograferen. Ik neeM de Zesstedenweg en ga naar Beets en volg de Zomerdijk tot aan Oudedijk. Bij Avenhorn zie ik een lichtgroene Quest de afslag nemen naar Grosthuizen. O Ja! De Dam tot Dam klassieker wordt vandaag verreden. Op de Walingsdijk kom ik nog een gele Quest tegen. Deze deelnemer is zeker bekent met de route, want hij weet zo twee stijle houten bruggen te omzijlen in de Mijzenpolder. Wat zit deze man te schonken in zijn Quest. Schoudervullingen, armsteunen, opvulblokken en een betere vering zijn hiervoor de juiste remedie. Laat je benen het werk doen !! 90 km gereden. Wordt vervolgd...

19-09-2009 Twee hoorbare verbeteringen in de Quest

Ik heb het TeraCycle kettingwiel vervangen door die van Flevibike. Het resultaat is goed. of beter gezegd niet te horen. Het is stil onder de stoel, en het kettingwiel kan heen en weer op het asje. Ik heb ook de standaard Shimano derailleur wieltjes vervangen door de gelagerde Tacx T4oo wieltjes. Deze lopen heerlijk stil, en ik hoor ze licht zoemen. Een hele verbetering. Zorg er wel voor de juiste opvulringen te gebruiken, en er is een lower & upper wheel. Zorg dat de ketting achter in het midden zit op de pignon, want dat werkt beter bij het verwisselen van de wieltjes. Een voor een werkt het beste. Bij demontage van het TeraCycle wieltje zie ik dat het rubber tot op het metaal is weggevreten, en dat maakte het ratelende geluid, samen met het kransje. Het zal veel beter werken als de ketting er in een hoek van 45 gr. doorheenloopt, bij een ligfiets met de aandrijving in het voorwiel. Nog 40 km gereden. wordt vervolgd... Ps . Martje heeft Mango 69 weer teruggebracht, en heeft er 583 kn mee gereden, en dit met véél plezier, en zonder blijvend knieletsel.

18-09-2009 Groot rondje Waterland met Wim

Om 11.15 uur ben ik op De Woude. Ik heb mijn koffie nog niet op, of Wim staat al in de startblokken. Hij wil naar Waterland, en wie weet wel naar Marken. Ik ga voorop, en ik volg de route van de Polderstocht, die we 25 april j.l. als groep gereden hebben. In Volendam hebben we op de Dijk weer veel bekijks, en vlak bij de ijssalon, stop ik bij de molen van Katwoude. Eerst maar eens een broodje, al had Wim liever een coupe ijs gehad. Op Marken is de volgende pauze bij de haven, en alle stoelen buiten zijn bezet door toeristen, die heerlijk van de zon genieten. Wim wil ook nog richting Durgerdam, en op de Zeedijk is mijn snelheid even 50 km per uur. We gaan op het smalle fietspad op de dijk rijden, en bij Uitdam belt Sebastiaan, met de vraag of ik zin heb in een ritje vanmiddag. Hij heeft de werkweek wat eerder afgesloten, en ik laat hem weten dat ik met Wim op pad ben, en nu uitkijk op IJburg en nog wel even onderweg ben. Het is heerlijk fietsen op de dijk, met weinig tegenliggers. Bij theehuis Overleek is er koffie met warm appelgebak. Bij Ilpendam met de pont over en langs het kanaal naar de Starnmeer met een snelheid boven de 35 km. per uur. 142 km gereden. Wordt vervolgd...