Best wel spannend! De tweede door mij georganiseerde tocht voor tourfietsers. Je voelt toch een zekere verantwoordelijkheid: hoeveel fietsers gaan er mee... zal alles wel goed verlopen... rijd ik niet verkeerd? Ja dus. Eén keer na Zunderdorp, zie foto op de blog van Wim. Lange tijd waren er een zestal aanmeldingen, maar op de dag voor vertrek is het een elftal geworden. We fietsen met verschillende soorten liggers: open en gesloten. Om 08.15 komt Yvonne aanrijden om haar Baron om te ruilen voor mijn Mango. Samen gaan we richting Waerdse tempel, waar Marian en Anneke al de eerste rijders vorzien van koffie en thee. Als laatste meldt zich Wim. We rijden naar Purmerend, Oosthuizen, en de eerste pauze is in Etersheim, waar koffie en appelgebak genutigd wordt. Sebastiaan trakteert. De stemming zit er al aardig in, mede door een leuke opmerking van Pé.
Tweede etappe gaat via Warder, Edam en Volendam waar ik al toeterend de toeristen aan de kant maan om een vrije doorgang te verkrijgen. Een ijspauze wordt ingelast door Wim, want we passeren zijn vaste ijsstek. De Wimmies, Grietjes en Keessies vliegen over de toonbank. In Monnickendam blijkt op zaterdag markt te zijn en moet ik een alternatieve route rijden. Volgende keer gaan we via de haven als dat kan. De volgende stop voor de lunch is op Marken. De route liep via de haven maar de smalle doorgang is versperd door een bestelbus. Velomobielen kunnen er niet langs. Keren dus en via de kerk naar onze halteplaats. Marian komt ook aanrijden en moppert dat zij hier helemaal niet mag komen, laat staan parkeren. Toch maar blijven staan voor het algemeen belang. Het is daar wel wat winderig.
Als we weer vertekken om over het fietspad op de dijk richting Durgerdam te rijden hebben we de wind pal tegen, maar iedereen kan goed blijven volgen. Ik rijd zelf voorop. Vlak voor de afslag naar Ransdorp ligt er bovenop de dijk een -naar later blijkt- slang te zonnen. Op het allerlaatste moment zie ik hem bewegen en raak ik met mijn voorwiel het puntje van zijn staart.
Pé zag hem gelukig ook, want je zou nog aan jezelf gaan twijfelen. Het dier was zeker een meter lang. Na Ransdorp, Zunderdorp, Broek in Waterland en Overleek gaan we met de pont bij Ilpendam het kanaal over. Marian kan met de camper lang niet overal achter ons rijden, en zorgt dat ze via de snelweg bij de volgende stop present is.
De grote ronde om het Twiske rijden we niet, we nemen de afsteek die ons in Oostzaan brengt.
Voor de volgende stop hebben we afgesproken aan de Stationsweg aldaar. De 'Bell' helm gaat weer op als teken van vertrek, waarna ieder in- en op de fiets springt.
Op naar de Zaanse Schans waar we op de parkeerplaats belanden omdat men het fietspad heeft opgebroken. Even heroriënteren, en dan nemen we de nieuwe asfaltweg. ook hier zijn weer veel toeristen en Wim vindt het tijd voor een groepsfoto. Hij 'jaagt' de toeristen van de dijk want er mag er niet één op de foto staan, maar in 'geval van' kan een verdwaalde toerist op de foto natuurlijk gemakkelijk verwijderd worden. Via de Enge Wormer en Wijde Wormer gaan we richting Neck, en als laatste obstakel nemen we de hoge fietsbrug waar we naast de fiets moeten.
Mark maakt melding van het feit dat we op dezelfde weg zitten als heen. Via Spijkerboor, waar Marian voor de brug op ons staat te wachten, rijden we in colonne naar Driehuizen, voor een korte stop bij de familie Talsma voor sapje. Sebastiaan zwaait ons uit, hij blijft thuis. Wim gaat de andere kant op, richting De Woude. Na deze pauze moet de groep nog zo'n 15 km. rijden. Het weer is omgeslagen, de zon is weg en de wind is gedraaid. Het laatste stuk valt voor sommigen wat zwaar. Snelheid wordt aangepast. Om ongeveer 18.00 zijn we weer bij het vertrekpunt waar nog een laatste kop koffie, thee, soep, brood en koek wordt geserveerd. Aan een geslaagde tocht is een einde gekomen. Bijzonder detail: geen lekke banden en slechts één afgelopen ketting!
Ieder gaat van daar uit naar huis. Sommigen moeten/mogen nog een flink aantal kilometers, zoals Yvonne, die de Mango nog even meeneemt, Peter en niet te vergeten ons aller Pé.
We hebben 165 km. gereden. Als we volgend jaar de tocht weer rijden komt er nog eens 10 km bij, omdat we dan het Twiske helemaal ronden.
Sebastiaan, Wim en Pé: dank namens allen voor de sponsoring in de vorm van koffie, gebak, ijs en overvaart. Anneke, Rien en Marian bedankt voor de algehele ondersteuning en verzorging.
En alle deelnemers bedankt voor het helpen slagen van deze dag.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten