Ondanks de slechte weersverwachting, ga ik om 10.00 uur richting Castricum, om bij Ventisit een nekrol op te halen. De mijne heb ik in Ierland samen met mijn remparachute uitgeworpen. Ik mocht die van Wim zolang gebruiken. Nu heb ik de rol met tie-wraps vast zitten aan de stang achter de stoel. Ik fiets langs de A9 tot vlak bij Limmen, en via de Hoogeweg en de Zanddijk ga ik in Bakkum Noord de duinen in. Laat ik weer eens over het landgoed Duin en Bosch rijden! Hier heb ik in een ver verleden zo'n twintig jaar als B verpleegkundige gewerkt. Ik zie zelfs dat het gemeente huis van Castricum hier nu tijdelijk is. Het kunstwerk van twee wachtenden op vervoer naar huis staat er nog steeds. Symbool voor de psychiatrische patienten die hier maar niet wegkomen ! Bij het voetbalveld zie ik voor het eerst de Galloway runderen en de Schotse Hooglanders lopen. Bij Ventisit zoek ik in een doos de juiste neksteun, en ik fiets maar meteen door naar De Woude om hem af te leveren. Ik moet nog wel eerst een strook klittenband met ijzergaren op de rol naaien. Wim begint spontaan weer te vertellen over zijn geslaagde LEL tijdrit, en laat weten dat hij, nu het kouder en natter wordt de race-kap voorlopig gaat gebruiken als hij een rit gaat maken. Ik wacht vol spanning de nieuwe " droog en warm in de Quest " rijden ontwikkelingen af, en bied me aan als testrijder. O ja ! Wim wanneer gaan we weer binnen verder met het testen van de banden ? 63 km gereden. Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten