De route heen en terug is niet verkend, en dat is maar goed ook. Als je van te voren weet dat er zo veel meters geklommen moet worden, zakt de moed je in de benen. Ik heb wel de hele route langs de Maas vanaf België en door Noord Frankrijk goed bekeken op de Hallwag kaart en de Michelin atlas. Al snel was duidelijk dat je zo dicht mogelijk langs de Maasoevers moet blijven. Doe je dat niet dan moet er soms tot 12 % geklommen worden. Vanaf Givet tot aan Charleville-Meziere loopt het mooiste fietspad van Frankrijk, de Voies Verte. 80 km vrijliggend wandel/fietspad. Wij waren er op de heenreis op zaterdag. We kwamen wat fietsers tegen, de meeste waren Nederlanders, net als de bemanning van de vele platbodems die door de vele sluizen stroom op en af voeren. Op deze route liggen veel campings, cites, chambre d'hotes en zelf een jeugdherberg " Au bord de Meuse " in Laifour. De Bron van de Maas hebben we niet gezien, maar we zaten wel op de zelfde hoogte. Veel is er niet van te zien. Er schijnt een steen met opschrift te liggen, op de plek waar het water opborrelt. De route van De Woude naar Oirschot, de "Parel van de Kempen " die Wim uitgezet had, was prachtig. Door Het Groene Hart, het Rivierenland met de oversteek met de pontjes, en de mooie route via Oisterwijk naar onze eerste stop in Oirschot bij ons Mam. De volgende dag door de Kempen, een stuk van Belgié naar Maasricht en langs de Maas tot aan de tweede overnachtingplaats bij Eijsden. Daarna tot aan de Noord Franse grensplaats Givet. Hier begonnen we op dag drie aan het mooiste stuk langs de oever van de Maas. Het 80 km lange vrijliggende fietspad, de " Voie Verte " met af een toe een tegenligger. In 2012 komt er nog eens 80 km bij tot aan Mouzon. Vijf keer moet je een brug over om aan de andere kant van de Maas de route te vervolgen. Soms even een stukje door een alleraardigst dorpje of stad. Er zitten ook een paar stevige klimmetjes op het parcours. Na Charleville Méziere, Sedan,Mouzon, Stenay, Dun sur Meuse, en via de D 123 richting Verdun. Als ik links van mij het eerste grote kerkhof zie met duizenden kruizen van gesneuvelde Duitse soldaten uit de Eerste Wereld Oorlog 14-18, ga ik spontaan het door Eric Bogle geschreven " Green Fields of France " zingen, en ik krijg het koud tot op mijn botten. In Dinant krijgen we de " helden " te zien in al hun glorie, als levensgrote standbeelden. We moesten in deze omgeving maar niet op een camping gaan staan ! Het kan er nu nog spoken ! De volgende overnachting is in Domremy-la Pucelle, de geboorteplaats van Jeanne d'Arc. Na Neufchâteau gaan we naar het oosten om door prachtig glooiend landschap, en al laatste door de bossen van Darney aan te komen op de eindbestemming Clairey. Even daarvoor worden we voorbij gereden door de gastvrouw en gastheer Inge en Gerard. Ze hebben net de laatste boodschappen gedaan, want de gasten mag het aan niets ontbreken. Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten