De Compagnie van Brederode heeft dit weekend het kamp opgeslagen op de velden rond de Ruïne van Brederode in Santpoort, wegens de jaarlijks terugkerende jaarmarkt. Zestien mannen en vrouwen die het leven in de Middeleeuwen van rond 1475 uitbeelden; een zogenaamde re-enactmentgroep. De heer van Brederode met gemalin waren opvallend afwezig. De groep heeft namelijk een frisse nieuwe start gemaakt zonder hen.
Brederode was in het verleden het thuishonk van de Compagnie, maar door problemen, die al jaren speelden, was de Compagnie er niet meer welkom. Nu dus weer thuis!
De Compagnie heeft authenticiteit hoog in het vaandel, hetgeen resulteert in een prachtig kamp. Het terrein stond verder vol met kramen, waar men Middeleeuwse lekkernijen, maar ook dagelijkse- en luxe artikelen kon kopen.
Ik ben naar Santpoort gereden over de Westdijk, langs de Woude, de Nauernasevaart, de pont op en reschtsaf naar Santpoort-Noord. Ik reed langs landgoed Beeckestein, waar ik in een heel ver verleden als tuinman heb gewerkt... die omgeving voelt voor mij dan ook zeer vertrouwd aan. Bij aankomst om 10.30 bij de Ruïne stond er een Middeleeuwse vrouw midden op het terrein haar tanden te poetsen; er wordt namelijk ook geslapen in het kamp, hoe koud het ook is! Om elf uur begon de markt, en al snel waren er vele stadse mensen met hun kinderen. Er hing een goede sfeer met de vertrouwde lucht van houtvuren en heerlijke baksels. Al snel zag ik Marian en dochter Wanda, die al jaren meedoen met 'de Middeleeuwen' en werd ook warm begroet door de overige leden van de groep. Iedereen kent mij omdat ik altijd, als het even mogelijk is, met mijn 'tijdscapsule' de Middeleeuwen bezoek.
Wat hebben zij het koud gehad gisteren! Ik kreeg in een 'Jacobakan' koffie en wat te eten. De zon scheen vandaag en het hele kamp leefde op. Na een uurtje weer op huis aan via de Beeckestein-route die dwars over landgoed Waterland loopt. Na de oversteek van het kanaal linksaf, om de Forten-route te volgen. Het eerste stuk over de Hoge Zeedijk, waar een racefietser met een i-pod zich kapot schrok toen ik hem passeeerde. Hij had mij niet gehoord, ik hem wel, omdat hij zo luid meezong! Ik wees op mijn oor, bedoelende: 'zo hoor je niets' en hij begreep de message: 'Jajaja...!'
Bij de Molen de Stierop dacht ik het 'Molletjesveer' voor voetgengers en fietsers te nemen maar dat was nergens te bekennen. Dus dan de Krommenie- Woudpolder maar in de rondte, en via Uitgeest en het pontje bij Akersloot naar huis. En wie kwam ik op de pont tegen? De 'Molentjesman' die mij begroette met een 'Zo, moet ik weer op de foto?' Deze markante Heerhugowaardse verschijning kun je in heel Noord-holland tegenkomen en zou geen gek figuur slaan in Showroom! 103 km. gereden.
Wordt vervolgd...
Brederode was in het verleden het thuishonk van de Compagnie, maar door problemen, die al jaren speelden, was de Compagnie er niet meer welkom. Nu dus weer thuis!
De Compagnie heeft authenticiteit hoog in het vaandel, hetgeen resulteert in een prachtig kamp. Het terrein stond verder vol met kramen, waar men Middeleeuwse lekkernijen, maar ook dagelijkse- en luxe artikelen kon kopen.
Ik ben naar Santpoort gereden over de Westdijk, langs de Woude, de Nauernasevaart, de pont op en reschtsaf naar Santpoort-Noord. Ik reed langs landgoed Beeckestein, waar ik in een heel ver verleden als tuinman heb gewerkt... die omgeving voelt voor mij dan ook zeer vertrouwd aan. Bij aankomst om 10.30 bij de Ruïne stond er een Middeleeuwse vrouw midden op het terrein haar tanden te poetsen; er wordt namelijk ook geslapen in het kamp, hoe koud het ook is! Om elf uur begon de markt, en al snel waren er vele stadse mensen met hun kinderen. Er hing een goede sfeer met de vertrouwde lucht van houtvuren en heerlijke baksels. Al snel zag ik Marian en dochter Wanda, die al jaren meedoen met 'de Middeleeuwen' en werd ook warm begroet door de overige leden van de groep. Iedereen kent mij omdat ik altijd, als het even mogelijk is, met mijn 'tijdscapsule' de Middeleeuwen bezoek.
Wat hebben zij het koud gehad gisteren! Ik kreeg in een 'Jacobakan' koffie en wat te eten. De zon scheen vandaag en het hele kamp leefde op. Na een uurtje weer op huis aan via de Beeckestein-route die dwars over landgoed Waterland loopt. Na de oversteek van het kanaal linksaf, om de Forten-route te volgen. Het eerste stuk over de Hoge Zeedijk, waar een racefietser met een i-pod zich kapot schrok toen ik hem passeeerde. Hij had mij niet gehoord, ik hem wel, omdat hij zo luid meezong! Ik wees op mijn oor, bedoelende: 'zo hoor je niets' en hij begreep de message: 'Jajaja...!'
Bij de Molen de Stierop dacht ik het 'Molletjesveer' voor voetgengers en fietsers te nemen maar dat was nergens te bekennen. Dus dan de Krommenie- Woudpolder maar in de rondte, en via Uitgeest en het pontje bij Akersloot naar huis. En wie kwam ik op de pont tegen? De 'Molentjesman' die mij begroette met een 'Zo, moet ik weer op de foto?' Deze markante Heerhugowaardse verschijning kun je in heel Noord-holland tegenkomen en zou geen gek figuur slaan in Showroom! 103 km. gereden.
Wordt vervolgd...
1 opmerking:
Hoi Kees! Ben ik de eerste die een reactie plaats?! Een priemeur dus. Het werd wel een beetje tijd voor een eigen weblog.....
Binnenkort weer een rondje.
Groet,
Sebastiaan
Een reactie posten